Sinds enige tijd is de vuurtoren vrij te bezichtigen. Tot voor kort kon dit alleen tijdens de open monumentendag. Een entreekaartje kost 4 euro.
Het is een bijzonder plekje met allemaal mooie idyllische huisjes. Je vraagt je dan af: hoe zou het zijn om zo noordelijk en afgelegen te wonen. Dat zullen toch wel kunstenaars zijn? Ik zal het wel eens aan mijn vader vragen. Ik weet wel dat ze niet zo blij zijn met alle toeristen op hun ‘erg’. Wees dus respectvol en ga ze niet uitjouwen voor het een of ander. Daar hebben ze namelijk geen fijn ervaringen mee.
Ok de vuurtoren beklimmen. Het is best een klim. Smalle wenteltrappetjes op, rekening houden met tegenliggers enzo. Bovenaan is het leuk. Mooi uitzicht en je ziet de lamp. Het kan er wel erg warm zijn. Tijdens een rondleiding hield ik het praatje niet meer uit en moest ik wel naar beneden om lucht te happen. Ik weet niet of dit nog steeds zo is.
Ben je weer beneden dan kun je lekker een kopje koffie drinken in het torenpaviljoen of het nieuwe buffetrestaurant. Bij het laatste restaurant moet je dan wel zelf je eten halen, maar heb je wel mooi uitzicht over de zandplaat.
Die zandplaat is ontstaan toen Rijkswaterstaat lang geleden een lange strekdam heeft aangelegd. Die ging toen tot ver in de zee door. De dam moest een einde maken aan de afkalving van het strand. De zee nam, en gaf niet. Als je goed kijkt zie je nog een paar stenen van de dam boven het zand uitkomen.
Het is een lekker groot strand. Leuk om te vliegeren of om andere strandsporten te doen (met buggy en vlieger over het strand rijden). Je kan er goed wandelen en honden hebben ook vrij spel.