Neurotisch van de corona, argh…

Ok, toch even een persoonlijke blog. De coronapandemie houdt mij bezig.. En eerlijk, ik ben zo’n neuroot die niet gewoon een vaccinatie haalt. Wat zou dat mijn leven gemakkelijker maken. Nee ik wil alles zo natuurlijk mogelijk. Maar wel bangig zijn ondertussen. En zelfs zelf een pakje ivermectine kopen in buitenland, die dus in beslag genomen werd. Ok, spelende vrouw, wat hebben we nou geleerd..

Zou ik zo’n vaccinatie nemen, dan alleen als het 100% veilig is. En de fabrikanten en overheid een fonds hebben om eventuele schade te vergoeden. Nou goed, 100% veiligheid kan geen enkele tablet bieden, want er staan in de bijsluiter bijwerkingen beschreven. Mijn schoonvader wijst mij dan fijntjes op de bijwerkingen in de bijsluiter van paracetamol. Nou goed.

Inlezen op internet.. twijfel slaat toe

Ik bestede vele uren aan het inlezen op internet.. Wetenschappers die dingen beweren, analyse van witte bloedplaatjes na vaccinatie, publicaties van het British Medical Journal die ik niet erg rustgevend vond. Om een lang verhaal kort te maken, heb ik dus geen vaccinaties gehaald. Iemand vroeg waarom ik gewoon niet de meerderheid van de wetenschappers wilde volgen. Maar goed, gaat het wel echt om een meerderheid? En hebben die wetenschappers dan zelf dingen onderzocht? Of volgen zij ook weer andere wetenschappers? Kijk nu ga ik er toch weer een lang verhaal van maken….

Ik begrijp dat zo’n eigenwijze als ik lastig is

Anyway, je leven als niet-gevaccineerde is niet bepaald gemakkelijk. Geen toegang zonder QR-code. Tsja, het is een keuze… En ik begrijp gevaccineerden ook wel dat ze een hekel hebben aan ongevaccineerden. Het is voor hen beangstigend, die eigenwijzen.. En ook praktisch irritant voor de organisatie van familiefeestjes. Of etentjes, waarbij je je vrienden als het ware uitnodigd om te acteren in de film ‘De wave’, waarbij mensen worden buitengesloten.

Altijd al neurotisch met prikken en steken

En ik geloof heus dat het voor minder IC-opnames zorgde en zorgt? Daar voel ik mij heus schuldig om. Maar ik zou mezelf ernstig te kort doen als ik zo’n spuit zou halen. Sowieso zou ik steeds gaan voelen of ik geen bijwerkingen heb. Dat voelen heb ik ook zo erg als ik een teek in mijn been heb. Zit er echt geen kring om? Bij de spuit zou ik dat dan 20 keer erger hebben. Ok, ik heb al ergens bekend dat ik soms een beetje maf ben. Want een wortelkanaalbehandeling vind ik dan weer prima te doen, zo veel vertrouwen in die knappe endotologen! En het liefst beval ik alleen thuis, in het volle vertrouwen van mijn lichaam. Niet tegengehouden door enige angst.

Maar dan heb ik dus weer moeite met pillen, tabletten, dokters enz. Aaaaah… waar is de accupuncturist, bioresonant therapeut, homeopaat, zeg maar. En als dat niet kan of onverstandig is, moet ik natuurlijk wel naar de dokter. Dan ben ik ook blij dat die er zijn natuurlijk.

Kan ik mijn schuldgevoel relativeren?

Maar goed, ik voel mij heus schuldig dat ik spuit niet heb genomen. Maar moet ik mij dan echt ‘kapotschuldig’ voelen? IC-opnames is 1 ding. Maar hoe ziet het totaalplaatje eruit? Welke meldingen van bijwerkingen zijn er gedaan bij het Lareb? En zitten daar ook overlijdens bij? Onderzoekt het Lareb deze bijwerkingen? En mensen die vaccinatieschade hebben, in hoeverre veroorzaken zij opnames? Hoe staat het met het onderzoek naar oversterfte? En is het wel nodig om mij schuldig te voelen, als een mede-oorzaak van het probleem de bezuinigingen in de zorg zijn? Nou goed, zo veel lastige vragen…

Ben ik dan niet bang voor corona?

Ja, ik ben heus wel bang. Maar niet de hele tijd. Soms denk ik wel eens: laat ik die corona dan maar krijgen, heb ik het gehad. Maar goed, ziek zijn is niet leuk, dus laat ook maar zitten. En ik zou dan toch ook maar paranoia zijn.. Zo van ‘nee, ik wil niet in het ziekenhuis belanden’. Ik heb dus lange tijd trouw vitamine D en C geslikt. Dat doe ik nog steeds, maar minder fanatiek. En ik heb de tabletten broomhexine van de Trekpleister in huis gehaald, want daar las ik over op zelfzorgcovid19.nl. Op een avond begin november, was ik mezelf aan het druk maken.

Ivermectine kopen in buitenland, wat bezielde mij..

En toen deed ik een domme zet. Ik ging voor 30 euro een pakje ivermectine kopen bij een buitenlandse webshop… Met nog 40 euro verzendkosten.. Betaald met creditcard. Dat pakje is nooit aangekomen, in beslag genomen bij de Douane. Zo las ik in de brief, die ik 2 maanden later kreeg. Ik kon wel door de grond zakken, ik schaamde me erg voor zelf ivermectine kopen. Domme actie natuurlijk…. Het is toch niet voor niks dat je het niet in Nederland kan kopen. Zie: pagina van CBG met uitleg hierover. Mijn zelf ivermectine kopen ervaring wil ik het liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar ik deel het hier. Wellicht kan ik jou, waarschijnlijk ook angstig, ervoor behoeden.

Brief van Post NL over in beslagname ivermectine. 'Om in de toekomst dit soort situaties te voorkomen, is het verstandig dergelijke goederen niet via deze weg te bestellen'.

Ik ben wel blij dat er in gewonemensentaal meer geschreven wordt over ivermectine. Zie bijvoorbeeld:

Note to self: zorg gewoon goed voor je immuunsysteem, neem eventueel die prik, en kans is bovendien erg groot dat je lichaam zelf prima van corona kan herstellen. No worries.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *